Aesia nie mogła się powstrzymać, i musiała się "pochwalić" swoją wiedzą na temat SlenderPony'ego.
- To SlenderPony! Mama mi o nim dużo opowiadała, prawdopodobnie zabija on kucyki, które wchodzą one do jego lasu, jednak nie jest to potwierdzone, bo czytałam dużo legend, i każda miała inaczej napisane! Sama cię szukałam, i chciałam zbadać, czy istniejesz naprawdę, ale nikt z klasy poza mną w ciebie nie wieży! Cholera, ta wypowiedź miała wyjść o wiele krótsza... lepiej już się zamknę...
Klacz nie odczuwała za bardzo strachu,  od dzieciństwa interesowała się demonami i potworami, jednak wiedziała, że jeżeli nie przetrwa tego spotkania, to nie bedzie prawdopodobnie jednym z niewielu kuców, który widziały SlenderPony'ego. Zaczęła się wycofywać...

Slendy stał tak jak stał.
Wpatrywał się dalej w niego.

SlenderPony zrobił jeszcze parę kroków ku nim.
Powoli i zgrabnie szedł nie wydając żadnego dźwięku.

Klacz dalej się cofała, teraz już troche szybciej.

SlenderPony zatrzymał się i spojrzał na Karamellę.
Znów zastygł.

Aesia cofała się jeszcze przez chwilę, potem stanęła nieruchomo.
~Uf...  może mi się nic nie stanie... ~

Od nie mrugania zamgliły jej się oczy i obraz nieco zamazał, jednak dalej trwała w bezruchu.

SlenderPony go nie słuchał.
Zbliżał się do Aesi.
Wreszcie stanął przed nią blisko.
Rozległ się coś w rodzaju szumu połączonego z bardzo przygłuszonym warkotem.

Slendy stanął jak wryty nie wiedząc przez chwilę co robić.
- Co teraz ? Co teraz... CO TERAZ !? -
Zaczął krzyczeć w myślach.

// Aeszja ómsze D: //
Klacz przełknęła ślinę, ale się nie cofała. Wiedziała, że zachowuje się głupio, ale nie mogła się cofnąć. Coś blokowało jej kopyta. Ciągle miała "pokerową" twarz.